American Adventures & Putopis ...: Muzicki festival na

A traditional old time music: Svakog prvog vikenda oktobra meseca (u zadnjih 30 godina) se ponavlja tradicija jos od 1924g. okupljanja amatera violinista, bendzo, gitara i mandolina muzicara u univerzitetskom gradu Atina (Athens) u saveznoj drzavi Alabama u neposrednoj blizini granice susedne Tenesije (Tennessee). Neki detalji iz onog vremena pa sve do danas su opisani u donjem linku kao i kakva je razilka izmedju naziva izmedju violine i ‘fiddle’. Ovaj zadnji izraz po ‘naski’ mi nije poznat dok na engleskom to je ‘sleng’ naziv/izraz za violinu. Razlika izmedju ‘klasicne i narodne muzike na violini jedino se moze raspoznati samo po stilu sviranja, tj. po zvuku i tempu.

U zadnjih devet godina po prelasku iz Calif. u Nashville pa do sada jedino smo propustili prethodne dve godine to tradicionalno okupljanja koje traje dva dana, petakom i subotom od 12:00h do 23h. Za to vreme pojedinci kao i grupe amatera izvodjaca nastupaju pred zirijem i publikom u nadmetanju za jedno od tri priznanja za muzicki talenat iz nekoliko kategorija po uzrastu i muzickom instrumentu (violina, bendzo, etc.). Dok to nadmetanje traje ispred glavmne zgrade, razne grupice se spontano formiraju (sviraci koji se i ne poznaju) da sviraju zajedno. Da pojasnim.

Sirom kampusa univerziteta veliki broj posetilaca (koji se ne takmice pred zirijem) se secka sa svojim instrumentom dok ne naidje na nekog pojedinca ili grupicu koji sviraju nesto. Ukoliko se to 'nesto', tj. melodija nekom svidja on (ili ona) jednostavno pridje tom pojedincu ili grupici i pocne da ih prati sa svojim instrumentom. Tako to idu neprestano od jedne grupe do druge dokle god ne nadju sa kojom grupom su najbolje - ustimovani. :) Negde su te grupe po dvoje/troje, a negde i po petoro ili vise sviraca i ako se da primetiti da se mnogi medjusobno i ne poznaju. Po godinama zivota preovladjuju stariji, ali ima i mladjih pocetnika (adolescence) koji su u grupi sa nekim iz familije.

Kao i na svakom vecem skupu (vasaru), veliki izbor hrane se sprema u jednom delu kampa, a po satrama surazne ponude iz narodne radinosti i ostalog po ukusuiI raspolozenju za svaki dzep, posebno za zenski i mladji svet. Alkohol se ne toci nigde dok je ostalog pica u izobilju (poseno sa dnevnom temperaturom od oko 30C!). Da skratim, bilo je lepo (citaj, opusteno) provesti dan/dva u drustvu 'odraslih' i bez nekih formalnosti sresti se sa starim poznanicima ili upoznati neka nova lica bez 'titulisanja'iI politiziranja (posebno ne u sadasnjoj politickoj napetoj atmosferi u US Kongresu). Svako donese svoju stolicu koju ostavlja preko noci da bi sutradan opet nastavio caskanje sa istim drustvom ili seckanjem od jedne muzicke grupe do druge.

Evo par slika I video zapisa pa prosudite sami o cemu je rec, pa ko voli, nek izvoli. :-)
(Klikom na sliku, uvelicava se).
*